माझी माय सरसोती
माले शिकवते बोली
लेक बहिनच्या, मनी
किती गुपितं पेरली
माझ्यासाठी पांडुरंगा
तुझं गीता-भागवत
पावसात समावतं
मातीमधी उगवतं
अरे देवाचं दर्सन
झालं झालं आपसूक
हिरीदात सुरुय्बापा
दाये अरुपाचं रूप
तुझ्या पायाची चाहूल
लागे पानापानामधी
देवा तुझं येनंजानं
वारा सांगे कानामधी
फुलामाधी सामावला
धरत्रीचा परिमय
माझ्या नाकाले इचारा
नथनिले त्याचं काय
किती रंगवशी रंग
रंग भरले डोयात
माझ्यासाठी शिरीरंग
रंग खेये आभायात
धरती मधल्या रसानं
जिभ माझी सवादते
तवा तोंडातली चव
पिंडामधी ठाव घेते
No comments:
Post a Comment